Cegły ogniotrwałe
Cegły szamotowe i wysokoglinowe
Cegły ogniotrwałe najczęściej używane są do wyłożeń palenisk, pieców, kotłów oraz kominków. Ich głównym zadaniem jest wytrzymywanie ekstremalnie wysokich temperatur, obciążeń mechanicznych, chemicznych, ciernych oraz odporność na szoki temperaturowe występujące wewnątrz palenisk. Stosowane również do budowy pieców chlebowych opalanych drewnem, gdzie odporność na zużycie cierne drewnem, sadzę i popioły jest niezbędna. Cegły szamotowe i wysokoglinowe posiadają również właściwości kumulacyjne, zbierają ciepło następie wypromieniowując je już po usunięciu/wygaszeniu ognia co jest pożądane min. podczas wypieku chlebów. Produkowane są poprzez zmielenie a następnie formowanie, suszenie i spieczenie gliny ogniotrwałej. Zazwyczaj posiadają 30-40% tlenku glinu jednakże do pracy w ekstremalnych warunkach przeznaczone są cegły o zawartości tlenku glinu powyżej 80%.
Cegły izolacyjne
W sytuacjach gdzie odporność mechaniczna nie jest wymagana stosowane są cegły izolacyjne. Charakteryzują się niską przewodnością termiczną oraz słabą akumulacją ciepła, są lżejsze i łatwiejsze w obróbce niż cegły wysokoglinowe. Posiadają wyższą odporność na szoki termiczne ale mniejszą odporność mechaniczną. Ich właściwości izolacyjne uzyskiwane są dzięki zawartości perlitu lub wermikulitu. Stosowane jako warstwa wyłożenia ogniotrwałego lub jako izolacja dodatkowa dla wymurówki o większej gęstości. Występują w kilku klasach odporności temperaturowej. Najpopularniejsze – klasa 23, odporne do 1260oC.